Month: May 2018

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ

Tο απελευθερωμένο έδαφος του ZAD Notre-dams-de-landes είναι ένα ιστορικό σύμβολο αγώνα. Πενήντα χρόνια πριν, αποφασίστηκε η κατασκευή ενός δεύτερου αεροδρόμιου στην περιφέρεια της Νάντη παραδίδοντας όλη την περιοχή στα οικονομικά συμφέροντα πολυεθνικών εταιριών. Η απόφαση περιλάμβανε εκδιώξεις ανθρώπων από τα σπίτια και την γη καθώς και οικολογικές καταστροφές όπως ο αφανισμός του φυσικού εδάφους. Οι πρώτες αντιδράσεις που ακύρωσαν το εγχείρημα προήρθαν από τοπικές επιτροπές αγροτών και συνδικάτων. Στα επόμενα χρόνια, οικο-μαχητές και μαχήτριες, αγωνιστές αγωνίστριες, ακτιβιστές, ταξιδιώτες, μετανάστες-μετανάστριες, θα συμμετάσχουν στην μάχη ενάντια στην καταστροφή της γης, θα καταλάβουν το έδαφος και θα το ανακηρύξουν Ζώνη Υπεράσπισης (Zone A Defendre). Η μαχητική υπεράσπιση ήταν παράγοντας για να καταστεί το έδαφος απελευθερωμένο. Σε ένα τέτοιο γόνιμο έδαφος έγινε εφικτή η ανάδυση ελευθεριακών μορφών ζωής και οργάνωσης, ένα πραγματικό καταφύγιο για την κάλυψη αναγκών των καταπιεσμένων. Το χαρακτηριστικό της ανοιχτότητας του αγώνα της κοινότητας του ZAD κατάφερε να συγκροτήσει ένα τοπικό και παγκόσμιο δίκτυο αλληλεγγύης και αντίστασης. Ο κόσμος του κοινοτισμού και του αγώνα κατάφερε να σαμποτάρει το καπιταλιστικό συμφέρον. Η νίκη τους όμως δεν σήμαινε και ότι το κράτος θα παρέδιδε τα εδάφη  στο κίνημα. Παρά την διακήρυξη του στις 17 Ιανουαρίου για οριστικό τέλος του εγχειρήματος κατασκευής αεροδρομίου, το κράτος επιτέθηκε ακόμα μια φορά.

Την Δευτέρα, 9 Απριλίου, τις πρώτες πρωινές ώρες μια αρμάδα με θωρακισμένα οχήματα, καταστροφικές μηχανές, τζιπ και κλούβες με 2500 μπάτσους ακολουθουμένη από πυροσβεστικά και ασθενοφόρα προετοιμάζεται για την επέλαση. Σε μια στιγμή, σύσσωμη η κρατική μηχανή πολιορκεί τα εδάφη και τα δάση του ZAD και εισβάλει στο κατειλημμένο έδαφος του. Οι μπάτσοι κυνηγάν κατοίκους, του πετάνε έξω από τα σπίτια τους, προχωράνε σε ελέγχους και συλλήψεις, κάνουν χημικό πόλεμο σε όσες και όσους αντιστέκονται. Το έγκλημα ολοκληρώνεται όταν οι μηχανές ισοπεδώνουν κατοικίες και κοινόχρηστες δομές διαγράφοντας έτσι κάθε ένδειξη κοινωνικής ζωής από τον χάρτη. Καταληψίες και αλληλέγγυοι βάζουν φλεγόμενα οδοφράγματα, παλεύουν με σφεντόνες, πέτρες και μολότοφ δεσμεύοντας τα σώματά τους ως το τελευταίο μέσο για να αποφύγουν το ολοκληρωτικό ξερίζωμα των κοινοτικών τους χώρων, των γεωργικών και άλλων ζωτικών εγχειρημάτων.

Το ZAD στην Νάντη δεν είναι  το μόνο κατειλημμένο έδαφος στην Γαλλία που βρίσκεται υπό καταστολή. To Φεβρουάριο, μια παρόμοια στρατιωτική επιχείρηση συνέβη στο δάσος που βρίσκεται κοντά στο Bure, όπου ένας αγώνας ενάντια σε εργοστάσιο πυρηνικών αποβλήτων βρίσκεται σε εξέλιξη. Η εισβολή και καταστροφή των καταλήψεων, συνοδεύτηκε από ανακρίσεις  κατασχέσεις και συλλήψεις καταλήγοντας με σκληρές και εκδικητικές ποινές όπως ο κατ’ οίκον περιορισμός, απαγόρευση εισόδου σε ολόκληρες περιοχές ή ακόμα και φυλακίσεις. Στην υπεράσπιση των κατειλημμένων εδαφών, έχουν υπάρξει ακόμα και κρατικές δολοφονίες ακτιβιστών-αγωνιστών. Ο φοιτητής Remi Fraisse πέθανε στο πεδίο της μάχης από μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης, τον Οκτώβριο του 2014, στην Αμυντική Ζώνη «ZAD de Testet» κατά της δημιουργίας φράγματος.

Από τη Γαλλία μέχρι την Ελλάδα, το κίνημα των καταλήψεων και των κατειλημμένων χώρων βρίσκεται κάτω από μια σκληρή επίθεση,  είτε με φιλελεύθερη είτε με σοσιαλιστική κυβέρνηση. Από τη στιγμή που ο Συ.ριζ.α – η αποκαλούμενη ριζοσπαστική αριστερά – βγήκε στην εξουσία, έχουμε ήδη αντιμετωπίσει έναν αυξανόμενο αριθμό εκκενώσεων. Αλμπάτρος, Hurriya, στη συνέχεια Αλκιβιάδου και Βίλα Ζωγράφου.  Ενώ οι καταλήψεις των Termita και Ορφανοτροφείο κατεδαφίστηκαν επί τόπου. Το τελευταίο κύμα εκκένωσης που αφορούσε την Gare, την Ματρόζου 45 και Ζαΐμη 11 αντιμετωπίστηκε με επιτυχία αφού και τα τρία κτήρια ανακαταλήφθηκαν. Σε όλη την Ευρώπη, όλο και πιο αναβαθμισμένοι τομείς της αστυνομίας εμπλέκονται στο θέμα των καταλήψεων, χρησιμοποιώντας αντιτρομοκρατικές μεθόδους, όπως τη συλλογή ψηφιακού υλικού, δακτυλικών αποτυπωμάτων και DNA, με σκοπό τη κατασκευή δικογραφιών ικανών για να εξοντώσουν αγωνιστές και αγωνίστριες. Την κρατική επιθετικότητα συμπληρώνουν οι αναβαθμισμένες επιθέσεις από νεοναζί και οι καταλήψεις βιώνουν έτσι μια συνεχή κατάσταση πολιορκίας.

Οι κατειλημμένοι χώροι υπάρχουν ως απελευθερωμένα εδάφη του αγώνα. Πρέπει να τα υπερασπιστούμε με όλα τα μέσα που απαιτεί η εκάστοτε συγκυρία. Για να είμαστε ισχυροί και ισχυρές σε αυτόν τον πόλεμο, πρέπει να έχουμε ενότητα, να συν-οργανωθούμε, να οικοδομήσουμε τοπικά και διεθνή δίκτυα αλληλεγγύης με οριζόντιες διαδικασίες και σεβασμό στην αυτονομία κάθε εγχειρήματος. Οι κρατικές δυνάμεις προσπαθούν να ελέγξουν κάθε κομμάτι γης. Ο καπιταλισμός καταβροχθίζει και αποικίζει αυτή τη γη, μαζί και εμάς, τις σχέσεις μας και την καθημερινότητά μας.

Οι κοινότητες αγώνα και η αλληλεγγύη μεταξύ τους είναι οδοφράγματα ενάντια σε αυτήν την τυραννία.

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ

ΖΗΤΩ ΤΟ ZAD NOTRE DAM DE LANDES 
ΖΗΤΩ Η ΑΝΤΙ-ΠΥΡHΝΙΚΗ ΖΩΝΗ BURE ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΖΩΝΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΤΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΑ ΕΔΑΦΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΡΕΣΒΙΑ ΤΡΙΤΗ 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, 18:00 

Δομή αυτοάμυνας καταλήψεων και μεταναστευτικών εγχειρημάτων

LET’S DEFEND THE COMMUNES OF THE PRESENT

The liberated ground of ZAD Notre-dame-des-landes is an historical symbol of struggle. Fifty years ago, the construction of a second airport in the region of Nantes is decided, delegating the territory to the financial interests of multinational companies. This decision involves the expels from lands and houses as well as deep ecological damages, likely vanishing of the natural ground. The first reactions to cancel this project emerges from the local committees of farmers and syndicates. In the next years, eco-warriors, militants, activists, travelers, migrants will join the battle against the destruction of the lands, will occupied this zone, and declare it a ‘Zone A Defendre’. The decision to defend combatively the place was the term for a liberated ground to exist. In this fertile soil, libertarian forms of life and organization bloomed, a real shelter that was covering all the needs of the oppressed ones. The characteristic of openness that the struggle communities of ZAD had,  managed to create a local and a worldwide network of solidarity and resistance. The world of communalism and struggle manage to sabotage the capitalist interest. Their victory though didn’t mean that the state will give up lands to the movement.  Despite its declaration on 17th of January to definitely canceled the project, the state attacks once again.

Monday 9th of April. In the early hours of the morning, an armada of blinded vehicles, destructive engines, jeeps and riots buses  with 2500 cops followed by fire trucks and ambulances is preparing for a dismantling operation. In a moment, the whole artillery of the state machine is sieging the fields and woods of Notre-dame-des-landes, and invades in the occupied ground of the ZAD.  Cops are hunting the inhabitants, evict them from their houses, proceeding to control and arrests, launching a chemical war against those who resist. The crime is finalized when the machines are demolishing the houses and the communal structures, erasing any evidence of social life from the map. The squatters and solidarians are putting barricades on fire, fighting with stones, slingshots and molotovs, engaging their bodies as the last mean to avoid a total eradication of the communal places, agricultural and other vital projects.

ZAD Nddl is not the only occupied ground in France under repression. At the last February, a similar military operation occurred in the forest close to Bure, where a struggle against the imposing of nuclear waste factory is taking place. The invasion and destruction of the squats followed by interrogations, seizures and arrests ended up with hard and revengeful sentences like house enclosure, interdiction to circulate on a whole part of the territory or even imprisonment. In the defense of occupied territories, activists and militants have been assassinated from the state.   A student, Remi Fraisse died at the battlefield from a flashbang grenade at October 2014 in the Defense Zone ‘ZAD de Testet’ against the creation of a dam.

From France to Greece, the movement of squats and occupied grounds is under a severe attack, either under socialist or liberal government. From the time when Syriza -the so-called radical left- got elected, we have already faced an increasing number of evacuations. Albatros, Hurriya, then Alkiviadou and Villa Zografou. The squats of Termita and Orfanotrofio got demolished ad loc. The last wave of evacuation targeting Gare, Matrozou 45 and  Zaimi 11 was successfully confronted with the reoccupation of the three buildings. All around Europe, upgraded sectors of police are getting involved in the squat issue, using anti-terrorist methods like collecting digital material, fingerprints and DNA with the purpose to create file cases able to eliminate militants. The state aggression is getting completed by the upgraded attacks from Neo-Nazi organizations creating a constant condition of siege and pressure to the squats.

Τhe movement’s occupied places exist as liberated grounds of the struggle. We have to defend them with any means required by the situation. In order to stand strong in this war, we have to stand united, co-organized, build local and international networks of solidarity, communicating by horizontal processes, respecting the autonomy of each project. State forces are trying to control every piece of land. Capitalism devours and colonizes this land, along with it also us, our relationships and our everyday life.

.

Communities of struggle and the solidarity among them are barricades against this tyranny.

SOLIDARITY GATHERING FOR ZAD NDDL

AT THE FRENCH EMBASSY

TUESDAY, 17 OF APRIL 18:00

SELF-DEFENCE STRUCTURE OF SQUATS AND MIGRANTS’ PROJECTS